ਹਰ ਰੋਜ

ਹਰ ਰੋਜ

ਕੱਕੇ ਰੇਤ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ

ਲੋ 'ਚ' ਤਪ ਰਿਹਾਂ

ਉਨ੍ਹਾਂ ਹਨੇਰੀਆਂ ਦੇ

ਆਉਣ ਨਾਲ

ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ

ਘੱਟ ਰਿਹਾਂ

ਕਦੇ ਸੋਚਿਆ ਸੀ

ਬਾਗਾਂ 'ਚ' ਬਹਾਰਾਂ ਬਾਰੇ

ਚਾਂਨਣੀ ਰਾਤ ਦੇ ਤਾਰਿਆਂ ਬਾਰੇ

ਪਰ ਅੱਜ

ਬਿਰਹੋ ਦੀ ਅੱਗ 'ਚ'

ਮਚ ਰਿਹਾ

ਜਿਸ ਰਾਹ ਤੇ ਤੁਰਦੇ ਸੀ

ਹੱਥ 'ਚ' ਹੱਥ ਪਾਕੇ

ਅੱਜ ਉਸੇ ਰਾਹ ਤੇ

ਇੱਕ ਅਜਨਵੀ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ

ਇਕੱਲਾ ਤੁਰ ਰਿਹਾਂ ਹਾਂ

ਹਰ ਰੋਜ

ਕੱਕੇ ਰੇਤ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ

ਲੋ 'ਚ' ਤਪ ਰਿਹਾਂ

ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ

ਤੇਰਾ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ

ਪਲਕਾਂ ਝੁਕਾ ਕੇ ਮਿਲਣਾ

ਲੈ ਬੈਠਾ

ਫਿਰ ਹੌਲੀ ਜਾ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਕੇ

ਤੇਰਾ ਉਸ ਰਾਹ ਤੇ

ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਤੁਰਨਾ

ਲੈ ਬੈਠਾ

ਬੜਾ ਸਮਝਾਇਆ ਸੀ ਦਿਲ ਨੂੰ

ਕਿ ਨਾ ਸੁਣੇ

ਉਸ ਝਾਂਝਰ ਦੀ ਛਣਕਾਰ ਨੂੰ

ਪਰ

ਤੇਰਾ ਚਾਂਨਣੀ ਰਾਤ 'ਚ'

ਢੇਡਾ ਜਾ ਤੱਕ ਕੇ ਮੁਸਕਰਾਉਣਾ

ਲੈ ਬੈਠਾ

ਪਲਕਾਂ ਝੁਕਾ ਕੇ

ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ

ਤੇਰਾ ਮਿਲਣਾ

ਲੈ ਬੈਠਾ